Helicobacter pylori – to szeroko rozpowszechniony mikroorganizm, którym zakażona jest połowa ludności na kuli ziemskiej. Najczęściej spotykany jest w krajach rozwijających się, natomiast w krajach rozwiniętych zdarza się o wiele rzadziej. Zgodnie z danymi gastroenterologów Światowej Organizacji Zdrowia w krajach Europy Wschodniej i Azji zakażonych jest około 70-80% mieszkańców.
Ostatnie badania udowodniły istotną rolę bakterii Helicobacter pylori w patogenezie oraz podrażnieniach żołądka i dwunastnicy. H.pylori wykrywany jest u 100% dorosłych pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy i u prawie 80% chorych na wrzodową chorobę żołądka, u 92% chorych na raka żołądka oraz u 92% z aktywnym przewlekłym zapaleniem błony śluzowej żołądka. Na podstawie badań udowodniono, iż eliminacja helicobacter prowadzi do ustąpienia zapalenia błony śluzowej żołądka oraz znacznie zmniejsza częstotliwość powtórnego pojawiania się wrzodów dwunastnicy.
Helikobakteriosis – to infekcja przewlekła o długotrwałym, często bezobjawowym przebiegu. W przypadku zachorowania objawy nie różnią się zwykle od klinicznych objawów w przypadku zapalenia błony śluzowej żołądka i dwunastnicy (najczęściej są to silne bóle w okolicy nadbrzusza). H.pylori bardzo często spotykany jest u pacjentów, u których nie występują kliniczne objawy choroby.
Szczepy H.pylori są nadzwyczajnie heterogeniczne i dzielą się na dwie duże grupy – szczepy, ekspresujące obydwa antygeny CagA (typ I) oraz szczepy, które nie ekspresują tych antygenów (typ II). Szczepy pierwszej grupy przeważają u pacjentów z chorobą wrzodową lub rakiem żołądka. Białko CagA przedostaje się do komórek nabłonka błony śluzowej, powoduje uszkodzenie mitozy oraz niestabilność chromosomową. Przy zakażeniu człowieka szczepami H.pylori, ekspresującymi białko CagA, w organizmie produkowane są przeciwciała specyficzne do antygenu. Przeciwciała do białka CagA wykrywane są u 80-100% pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy oraz u 94% cierpiących na nowotwór żołądka. Tak więc wykrywanie przeciwciał specyficznych do CagA jest markerem informacyjnym w diagnostyce choroby wrzodowej dwunastnicy oraz raka żołądka.
Szczepy H.pylori II nie ekspresujące antygenu CagA, nie wiążą się z ciężkimi podrażnieniami żołądka lub dwunastnicy, a szczególnie z chorobą wrzodową i rakiem.
Zakażenie pacjenta H.pylori może zostać wykryte zarówno poprzez zastosowanie inwazyjnych jak i nie inwazyjnych. metod diagnostycznych. Metody inwazyjne zakładają badanie biopatów błony śluzowej układu pokarmowego metodami histopatologicznymi oraz kulturowymi lub też przy pomocy szybkiego testu ureazowego, jednak niejednorodny rozsiew H.pylori w tkankach powoduje, iż otrzymane wyniki negatywne często są błędne. Do diagnostycznych metod nieinwazyjnych należą badania serologiczne surowicy pacjenta w kierunku obecności przeciwciał specyficznych do H.pylori oraz ureazowy test oddechowy z użyciem radioaktywnie oznakowanego mocznika. Badanie immunoenzymatyczne w kierunku wykrycia przeciwciał specyficznych do IgG/IgA/IgM jest mało inwazyjną, szybka i informatywną metodą diagnostyki zakażenia H.pylori.
ukryć »
ramintek_